By Ahmet Kağan Sefer 
mahmut şevket paşa’nın askere hitabı:
kardaşlar!!
yüzbinlerce şühedanın kanı bahasına kazanılan meşrutiyetimizi mahvedip yerine yine istibdadı ikame etmek üzere istanbul’da o köhne bizans’ın yıldız burcunda ikamet eden baykuş, insan kanı emmekten, öksüz yetimlere gözyaşı döktürmekten mütelezziz olan haris, 600 senelik muhteşem muzaffer bir milletin tarihini, ecdadının namusunu lekeleyen o insan kıyafetindeki canavar, istanbul’da avcı taburlarını iğfal ettirmiş, para mukabilinde namuslarını satan o alçaklar da sair muti askerleri cebren ve tav’an isyanlara iştirak ettirmişlerdir. orada ne kadar hamiyyetli kardaşlar, ne kadar genç mektepli zabitler varsa cümlesi birer suret-i feciyyede şehid ediliyorlar. işte, bu şühedanın içinde asar-ı tevfik zırhlısı kapudanı ali kabuli bey de var. istanbul’un erbab-ı namusu pencerelerinden bile bakmaya cesaret edemiyorlar. makarr-ı hilafet kan ağlıyor. payitaht bizden, ordudan, imdad bekliyor. vatan gidiyor! millet mahvoluyor! ne duruyoruz!? bizde cesaret, bizde hamiyyet yok mu!? işte ben, tekmil servetimi ordunun masarif-i iftihariyyesine hayatımı, hayatımı da vatana feda ediyorum. hürriyetin istihsali için benimle beraber istanbul’a gidecek içimizde kaç kahraman var?
kahrolsun istibdat, yaşasın hürriyet!